Εκτός χρόνου – του Κώστα Ζωτόπουλου

Δεν θα διαρκέσει πολύ,
αλλ΄ αναμένουν κατά βάθος αυτοί
και στο μέλλον αντάμωμα,
κι αυτός δεν μπορεί πια να το παρατηρήσει.
Το δικό του έχει σταματήσει
μα των άλλων κτυπούν τα χρονόμετρα,
δίνουν ρυθμό σε ψιθύρους, ομιλίες,
λύπης εκφράσεις, χειρονομίες.
Τον αποχαιρετούν
σαν να μπορούν να κρυφτούν
εντός του χρόνου οριστικά.
Αυτό τους βασανίζει μυστικά.
Χάρηκε, πέρασε ολόκληρη ζωή
για να δει αυτούς που αγάπησε όλους μαζί
για μία και μόνη φορά.