You may also like
Μετέωρος πάλι στίς βραχώδεις ρωγμές του στίχου. Ν’αφουγκραστείς απ’ τα έγκατα τα ελάχιστα και τα μέγιστα, τα νοητά κι απερινόητα του κόσμου. […]
Μικροσκοπικές κόκκινες πεταλούδες Με το θάνατο στα χέρια δεν μπορείς να γνέψεις τα σινιάλα του νερού οι μέλισσες περιπολούν πάνω απ’ τα […]
Ηχεί, υπερηχεί μεταλλική ακουστικήη σεισμική προέλαση σαν Μάρς των λεγεώνωνσάρωνε τα τοπία,άγγιγμα μνήμης, στο σώμα τους το χέρι της καρδιάςεικονογραφημένοι θρύλοι σε […]
Ο χρόνος δεν έχει αρχή ούτε τέλος – στο ενδιάμεσο ακούγεται η ζωή σε ταραχή, με φωνές και ωδεία, εντούτοις, σωστό συντακτικό, […]