Χτυπούσαν έντονα την πόρτα
κι εγώ ματαίως ρωτούσα
ποιος
Τις αλυσίδες λύνω
πάω να ανοίξω
Σωστά το υπέθεσα
Ήμουν εγώ
Μ’ έσπρωχνα
μ’ έσπρωχνα να μπω
Μην μπείτε
είπα
αυτή η πόρτα
είναι μόνο είσοδος
(Εν ξένη γη)
Share:
You may also like
Τα ποιήματα αποτυχαίνουν όταν αποτυχαίνουν οι έρωτες. Μην ακούτε τι σας λένε θέλει ερωτική θαλπωρή το ποίημα για ν’ αντέξει στον κρύο […]
Αν η σκιά του Κυβερνήτησκόρπιζε τα φαντάσματατης άδειας ΠολιτείαςΑν κλείδωναν τα τρωκτικάμε τις χλιδάτες μάσκεςστου Γέρου το έντρομο μπουντρούμιΑν προσκυνούσε η εξέδρα […]
Στους χρόνους τής απάτης, ο Γιώργος Οργουελ είχε πεί, όποιος μιλήσει την αλήθεια είναι αληθινός επαναστάτης. Ψηλά, τα λάβαρα της επανάστασης! Εμπρός, […]
…ΕΦ’ ΟΣΟΝ Αν σου κυλάει το αίμα δυνατόστην αρτηρία την πρώτη-πρώτη της ζωήςαν λες, “δε γαμιέται, εγώ θα συνεχίσω”Ανίσως σου απομένουν λίγες […]