Πρόσφατα άρθρα
![]()
Ξωτικό – της Κούλας ΑδαλόγλουΣηκώνεσαι με αινιγματικό χαμόγελο, με τραβάς απ’ το χέρι την πόρτα δείχνοντας. Όμως εγώ είμαι κομμένη στα δυο. Το ένα
Noctes Atticae – του Αντώνη Μακρυδημήτρη«Τλήτε, φίλοι» (Ιλ. Β 299) Τραβάτε, τραβάτε το κουπί, κουρασμένοι σύντροφοι Να φέρουμε τούτο το παλιό σκαρί πιο κοντά στην
Απο-κλεισμένη – της Άννας ΑφεντουλίδουΤώρα που δε δουλεύουν πια οι ταχυδρόμοι ψάχνω απεγνωσμένα έναν φάκελο να σού στείλω όσα δεν είπα. Γράφω ατέλειωτα τα
Λα μινόρε – της Τζένης Φουντέα-ΣκλαβούνουΑύριο πεθαίνω Σήμερα ξεκινώ μαθήματα πιάνου Η νύχτα αυτή δεν είναι σαν τις άλλες Το χτες επιστρατεύει παροράματα Ο χρόνος
Νυχτερίδα – του Γιώργου ΑλισάνογλουΛένε ότι ο θανατηφόρος ιός ξεκίνησε από πλανόδιο που έφτιαχνε σούπα νυχτερίδας εκείνη έμεινε αλώβητη – σκιά που το σούρουπο
Τώρα που εγώ είμαι εσύ – της Σόνιας ΖαχαράτουΞεκαρφώνω πόρτες και παράθυρα, σπρώχνω τους τοίχους παραπέρα ν’ ανασάνει ο χώρος, σκάβω κάτω από την πολυθρόνα που συνήθιζες να
Λομβαρδία – του Σπύρου Λ. Βρεττού(με αφορμή τους θανάτους στην Ιταλία) Κι όσο να φύγει το κοτσύφι απ’ την ελιά και να φτεροκοπήσει μέχρι τη
Προνύμφες – της Ηρώς ΝικοπούλουΕγώ που σπούδασα τη θάλασσα μέχρι τη ψίχα των οστράκων το Κενό αλέθοντας στα δόντια το αψύ μέταλλο του γέλιου
Το σκιάχτρο ή Πώς φτάσαμε ως εδώ – της Ευτυχίας Αλεξάνδρας ΛουκίδουΕίχαν βλαστήσει από καιρό οι καλοήθεις όγκοι της ευτέλειας… Μια ιχνηλασία άκαρπη πάνω από τέλματα αχανή υπαίθρια κηρύγματα και φρούτα
Μεταφορά σκόνης – του Αλέκου Ε. Φλωράκη«Πρίν μπεῖς τίναξε τά ροῦχα σου, φέρνεις ὅλη τή σκόνη μέσα», ἔλεγε ἡ μάνα μου ‒γι’ αὐτό τό σπίτι μας
Κάτω απ’ τον αέρα – της Μαριάννας ΠαπουτσοπούλουΧωριό μου με τη βρύση σου στέρνα με τη βοή σου δάσος μου μυστικό κι o Ουρανός- ρίζωμα βράχου, ακίνητος.
Η ασθένεια της φύσης – του Βαγγέλη ΧρόνηΟι κουτσουπιές και οι πασχαλιές σύντομα θα ανθίσουν και το ‘γλυκύ μου έαρ’ θα ψάλλουμε γι’αυτούς που χάνουμε τούτη την
It’s all about love (Scene et valse de Swanilda) – της Γεωργίας ΤρούληΘα σας πω τις τελευταίες εφτά μέρες της ζωής μου Υπάρχει νεκρός μπροστά μου. Ωραία, να τον προσπεράσεις Η καρδιά
Στην πόρτα – της Ζωής ΣαμαράΧτυπούσαν έντονα την πόρτα κι εγώ ματαίως ρωτούσα ποιος Τις αλυσίδες λύνω πάω να ανοίξω Σωστά το υπέθεσα Ήμουν εγώ
Οι αποσκευές μου – της Αλεξάνδρας ΜπακονίκαΑπανθρωπιές και τραγωδίες δεν μου είναι άγνωστες. Δια πυρός και σιδήρου τις έζησα. Αν με ψάξεις θα βρεις τα βαθιά
Ξωτικό – της Κούλας Αδαλόγλου
Σηκώνεσαι με αινιγματικό χαμόγελο, με τραβάς απ’ το χέρι την πόρτα δείχνοντας. Όμως εγώ είμαι κομμένη στα δυο. Το ένα
Noctes Atticae – του Αντώνη Μακρυδημήτρη
«Τλήτε, φίλοι» (Ιλ. Β 299) Τραβάτε, τραβάτε το κουπί, κουρασμένοι σύντροφοι Να φέρουμε τούτο το παλιό σκαρί πιο κοντά στην
Απο-κλεισμένη – της Άννας Αφεντουλίδου
Τώρα που δε δουλεύουν πια οι ταχυδρόμοι ψάχνω απεγνωσμένα έναν φάκελο να σού στείλω όσα δεν είπα. Γράφω ατέλειωτα τα
Λα μινόρε – της Τζένης Φουντέα-Σκλαβούνου
Αύριο πεθαίνω Σήμερα ξεκινώ μαθήματα πιάνου Η νύχτα αυτή δεν είναι σαν τις άλλες Το χτες επιστρατεύει παροράματα Ο χρόνος
Νυχτερίδα – του Γιώργου Αλισάνογλου
Λένε ότι ο θανατηφόρος ιός ξεκίνησε από πλανόδιο που έφτιαχνε σούπα νυχτερίδας εκείνη έμεινε αλώβητη – σκιά που το σούρουπο
Τώρα που εγώ είμαι εσύ – της Σόνιας Ζαχαράτου
Ξεκαρφώνω πόρτες και παράθυρα, σπρώχνω τους τοίχους παραπέρα ν’ ανασάνει ο χώρος, σκάβω κάτω από την πολυθρόνα που συνήθιζες να
Λομβαρδία – του Σπύρου Λ. Βρεττού
(με αφορμή τους θανάτους στην Ιταλία) Κι όσο να φύγει το κοτσύφι απ’ την ελιά και να φτεροκοπήσει μέχρι τη
Προνύμφες – της Ηρώς Νικοπούλου
Εγώ που σπούδασα τη θάλασσα μέχρι τη ψίχα των οστράκων το Κενό αλέθοντας στα δόντια το αψύ μέταλλο του γέλιου
Το σκιάχτρο ή Πώς φτάσαμε ως εδώ – της Ευτυχίας Αλεξάνδρας Λουκίδου
Είχαν βλαστήσει από καιρό οι καλοήθεις όγκοι της ευτέλειας… Μια ιχνηλασία άκαρπη πάνω από τέλματα αχανή υπαίθρια κηρύγματα και φρούτα
Μεταφορά σκόνης – του Αλέκου Ε. Φλωράκη
«Πρίν μπεῖς τίναξε τά ροῦχα σου, φέρνεις ὅλη τή σκόνη μέσα», ἔλεγε ἡ μάνα μου ‒γι’ αὐτό τό σπίτι μας
Κάτω απ’ τον αέρα – της Μαριάννας Παπουτσοπούλου
Χωριό μου με τη βρύση σου στέρνα με τη βοή σου δάσος μου μυστικό κι o Ουρανός- ρίζωμα βράχου, ακίνητος.
Η ασθένεια της φύσης – του Βαγγέλη Χρόνη
Οι κουτσουπιές και οι πασχαλιές σύντομα θα ανθίσουν και το ‘γλυκύ μου έαρ’ θα ψάλλουμε γι’αυτούς που χάνουμε τούτη την
It’s all about love (Scene et valse de Swanilda) – της Γεωργίας Τρούλη
Θα σας πω τις τελευταίες εφτά μέρες της ζωής μου Υπάρχει νεκρός μπροστά μου. Ωραία, να τον προσπεράσεις Η καρδιά
Στην πόρτα – της Ζωής Σαμαρά
Χτυπούσαν έντονα την πόρτα κι εγώ ματαίως ρωτούσα ποιος Τις αλυσίδες λύνω πάω να ανοίξω Σωστά το υπέθεσα Ήμουν εγώ
Οι αποσκευές μου – της Αλεξάνδρας Μπακονίκα
Απανθρωπιές και τραγωδίες δεν μου είναι άγνωστες. Δια πυρός και σιδήρου τις έζησα. Αν με ψάξεις θα βρεις τα βαθιά
Καλώς Ορίσατε στην επίσημη ιστοσελίδα του Κύκλου Ποιητών
Οι βασικοί στόχοι του Κύκλου Ποιητών είναι:
- Η δημιουργία αρχείου ποιητών και ποιημάτων.
- Η ανάπτυξη δεσμών των Ελλήνων ποιητών με τους ομοτέχνους τους από όλον τον κόσμο.
- Η προβολή του έργου των Ελλήνων ποιητών στο εξωτερικό με τρόπο συστηματικό.
- Η έκδοση δελτίου του Κύκλου (με τίτλο Poetry Flash) στα ελληνικά και στα αγγλικά, με την προοπτική να πάρει τη μορφή περιοδικού.
- Η συνεργασία με τους εκδότες ώστε να βελτιωθεί το σύστημα διανομής των ποιητικών βιβλίων και οι δυνατότητες προώθησής τους στο αναγνωστικό κοινό.
-
Η συνεργασία με καλλιτέχνες από άλλους χώρους (όπως της ζωγραφικής και της μουσικής). Η ποίηση ήταν πάντοτε συνδεδεμένη και με την τέχνη των παραστάσεων και με την τέχνη των ήχων. Αυτό συνέβαινε κατά το παρελθόν αλλά σήμερα έχει ατονήσει. Θα επιδιώξουμε τη συνεργασία ποιητών με μουσικούς και ζωγράφους. Η ποίηση δεν εμπνέεται μόνο αλλά μπορεί και να εμπνέει.