Τρέχει με τυφλὴ βιασύνη Στὰ χυμώδη βλαστάρια τῶν δέντρων Πετάει ἀπὸ φύλλο σὲ φύλλο Καὶ διαλαλεῖ τὸν ἐρχομό του Μὲ μιὰ τέλεια ὀκτάβα Θρυμματίζει ἐπίμονα Τὴν κακή μας διάθεση Ἐνῶ ‒στιγμὴ τὴ στιγμὴ‒ ρωτάει: «Μήπως ἀγαπᾶτε; Μήπως σᾶς λείπει τὸ φιλί; Μήπως σᾶς κακοκάρδισε ἡ κατάσταση;» Στιγμὴ τὴ στιγμὴ φωνάζει: […]