Η πρώτη που αγάπησαήταν η Ελευθερία, η γειτόνισσά μου.Είχε γαλανά μάτια,βλεφαρίδες με έντονο μαύρο χρώμα,Χείλη, σαν πέτρινα λιμανάκιακαι μαλλιά,καταρράκτες που τα γεννούσαν τα βουνά.Εγώ, σαν μικρό ελατόδασοςμε δάχτυλα αγάπηςκαι βλέμμα ερωτιάρη,πάντα έφτιαχνα στίχουςγια το φως που της έδινε τη λάμψη.Έφη μου, Ελευθερία μου!Χωρίς εσένα θα είχα ξεραθεί, θα είχα στεγνώσει.Δώσε […]
Λουάν Τζούλις
2 posts
Κακός κουρέας… Να χτενίζω την ομορφιά με το ρήμα μου θέλω και το υποκείμενο να το έχω στη μέση του εαυτού μου… Τι να ζητώ παραπάνω σ’ αυτό το απόγευμα ζωής που έμεινε; Οι ώρες, μασούν το χρόνο που φεύγει και τα σημερινά παπούτσια, δεν φτάνουν τα βήματα που τρέχουν. […]