Στίγμα Γυναίκας -του Σταύρου ΣταμπόγληMark of a woman – a poem by Stavros Stamboglis

weisz

ΣΤΙΓΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

στην Π. Λ.

Γέρμα, πλησιάζω κατά μέτωπο
Στιγμιαία αφή χαλκού οι μολυβιές της δύσης
Το φιλί του χρόνου είναι δυο σύνορα και τα
μαλλιά γίνονται κοκκινόχωμα τ΄ ουρανού
Ξάφνου απ΄ τα δένδρα πέφτει το μελάνι της νύχτας
Σταγόνα-σταγόνα στο νερό, σαν σύννεφα μέσα στον άνεμο
Ερημιά τρυπώνει στα ισόγεια
Στους ορόφους διαδίδονται φήμες επιβίωσης
Σε λίγο ο δρόμος θα μοιάζει σκοτωμένο αίμα
Μπαίνω στο μπαρ∙ κοιλιά κήτους
Δύτης σ΄ ένα ρυθμό από κυλιόμενο μέταλλο
Η κίνηση μοιάζει με αστραπιαίες βαρύτητες
Πληρώνω το ποτό μου, κατεβαίνω στις τουαλέτες,
σώζω μια κατσαρίδα αποφεύγοντας την προσέγγιση
και πυροβολώ το λεπίδι της μοναξιάς μου


stampoglis1946, Γεννήθηκα στην Αθήνα. 1958 -1967,ΙΓ΄ Γυμνάσιο – Τεχνική Σχολή Δοξιάδη. 1967 – 1969, Στρατιωτική θητεία. 1972-1977, Γαλλία, σπουδές Αρχιτεκτονικής, (Αρχιτέκτων DESA). 1969-2004, Εργάσθηκα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. 2004-2008, Δημοσίευσα ποιήματα για πρώτη φορά στο περιοδικό «Ρωγμές». Συμμετείχα στη συλλογική έκδοση ”Chercher… la France” , εκδόσεις «Aντίκτυπος» με το αφήγημα «Λεοντή της άγονης γραμμής». 2008-2013, ποιητικές συλλογές: «ΓΗ», «ΕΝΝΟΙΑ ΕΙΚΟΝΑΣ», «ΤΟΠΟΣ ΝΩΔ», «ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΠΙΩΝ», εκδόσεις Γαβριηλίδης. «ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙΣ», εκδόσεις Οροπέδιο. Πλακέτες-αυτοέκδοση «ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΤΟΠΟΣ» και «Μανδραγόρας-12 Μαρτίου 2013-Γιατί η ποίηση». Υπάρχουν συνεργασίες μου στα λογοτεχνικά περιοδικά ΡΩΓΜΕΣ, ΕΜΒΟΛΙΜΟΝ, ΟΡΟΠΕΔΙΟ, ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, Vakxikon, Ποιείν, Poeticanet. Έχουν δημοσιευθεί κριτικά σημειώματα στα: «Βιβλιοθήκη» ένθετο της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, εφημερίδα «Δημοκρατία», «Οδός Πανός», «Οροπέδιο» και «Book Press».

 MARK OF A WOMAN

                                    To PG

Sundown, I approach straight on

The eastern strokes, a momentary touch of copper

The kiss of time, two borders and hair

becomes the red dust of the sky

Suddenly the ink of night falls from the trees,

drop by drop into the water, like clouds

in the wind

Wilderness creeps in the ground floor

Rumors of survival disseminate on the upper levels

In a while, the road will look like dead blood

I get into the bar; the belly of the sea monster

Diver in a rhythm of rolling metal

Movement looks like lightning gravities

I pay for my drink, descend to the toilet,

I save a cockroach avoiding all contact, and I shoot

the blade of my loneliness.

Translated by Lempesi Eleni