Γιώργος Μπλάνας (1959-2024)

Ο Κύκλος Ποιητών θρηνεί την απώλεια του Γιώργου Μπλάνα


Ο Γιώργος Μπλάνας, εκ των ιδρυτικών μελών του Κύκλου Ποιητών, θεράπευσε ακαταπαύστως τα γράμματα. Η ποίηση και η πρόζα του, η δοκιμιογραφία, η αρθρογραφία και τα μεταφράσματά του υπήρξαν αναπόσπαστα μέρη ενός οράματος για έναν κόσμο τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από ανθρώπινο. Τραγωδός του καιρού του και τελευταίος Ρομαντικός, προφήτης που μίλησε όχι εκ μέρος του άφατου, αλλά του καθενός ολόγυρά του, άφησε μια βροντερή κραυγή για κοινωνική δικαιοσύνη και εαυτική αλήθεια, που θα αντηχεί για καιρό στα τείχη του «σπηλαίου» μας.

Από την πρώτη ποιητική συλλογή του, «Η Ζωή Κολυμπά σαν Φάλαινα Ανύποπτη πριν τη Σφαγή» (1987), έως την τελευταία, «Αυτοκρατορία. Κομμόδου Αντωνίνου Αυγούστου “Τα εις Μάρκον Αυρήλιον”» (2023), αναμετρήθηκε με τη γλώσσα και την Ιστορία. Ακόμα και αν η ποίηση είναι πράγματι ανεξάντλητη, η εικασία των ανθρώπων που άφησε πίσω του για εκείνα που δεν πρόφτασε να γράψει, έχοντας πνεύμα ακάματο και ανήσυχο ως το τέλος, βαθαίνει το πένθος.

Τιμήθηκε με το Βραβείο του Περιοδικού «Διαβάζω» για την ποιητική συλλογή του «Στασιωτικά [1-50]», τον έπαινο «Κάρολος Κουν» για τη μετάφραση της τραγωδίας «Ηρακλής Μαινόμενος» του Ευριπίδη, το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Ξένης Λογοτεχνίας (2015) για τη μετάφραση του έργου «Ζωή και Πεπρωμένο» του Βασίλι Γκρόσμαν», καθώς και το Βραβείο Ποίησης «Barbara Fields-Siotis» του Κύκλου Ποιητών (2023) για το σύνολο του έργου του.

Η απώλειά του Γιώργου Μπλάνα αποστραγγίζει τα λόγια. Μονάχα ένας δυσοίωνος στίχος της «Αυτοκρατορίας» απομένει: «Δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως θα τα βγάλουν πέρα με τόσες αλήθειες».

Η πολιτική κηδεία του Γιώργου Μπλάνα θα γίνει την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου στις 10:30 στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. Θα ακολουθήσει αποτέφρωση στην Ριτσώνα στις 15:30