Οι συζητητές Α΄ – του Δημήτρη Κονιδάρη

… ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί

Τώρα οι συζητητές όταν συναθροίζονται
(όταν και αν συναθροίζονται)
δεν παγιδεύονται εύκολα στα δόντια της συζήτησης
δεν παγιδεύουν –κυρίως–
περνά η ώρα μόνο με
το κλείσιμο και το άνοιγμα των βλεφάρων.

……………………………………………………….

Συζητητές λέω αλλά
Δεν πρόκειται τώρα για συζητητές.
Σαν σπουργίτι η σιωπή
πηγαίνει απ’ το ένα στόμα στ’ άλλο.
Χρόνια ολόκληρα που υπερθεμάτιζαν
ή διαφωνούσαν
(εύγλωττοι και πηγές ανεξάντλητες σοφίας)
ένα συμπέρασμα δεν είχαν.

Συζητητές λέω αλλά
δεν πρόκειται τώρα για συζητητές.
Κι αν κάποιος σε στιγμή αδυναμίας λέει μια λέξη
είν’ η φωνή του
υπέρ το δέον εξαρθρωμένη
και στηρίζεται σε δεκανίκια.