Daily Archives: 17 March 2020

Στεριὲς καὶ θάλασσες Κομμένες καὶ ραμμένες Στὴ στάθμη τοῦ πλούτου Ὑπέργειου καὶ ὑπόγειου Σὲ σφαῖρες ἐπιρροῆς Μὲ σημαῖες ἐπὶ χάρτου Σὰν σὲ καιρὸ πολέμου Ἀκήρυχτου ἐπισήμως Θρησκεῖες, ἰδέες, φαντάσματα Δίνουν μιὰν αὔρα μεταφυσικῆς Ἐνῶ ἀλφαδιάζουν τοὺς νεκροὺς Σὲ τάφους ὁμαδικοὺς καὶ Σὲ ἐπισκέψιμα νεκροταφεῖα περιωπῆς

Προς το τέλος το δωμάτιο πλημμύρισε οι πόρτες δεν είχανε χερούλια κλείναν’ με τις πετσέτες που σκουπίζαμε τα χέρια μας Μπήκες με μάσκα πίσω σου μια σκιά κρατούσε ομπρέλα Ο γιατρός είπε τα πορτοκάλια στο κομοδίνο είναι πολλά ή πως οι προσωπικότητες τρώνε πολλά πορτοκάλια Κάτι τέτοιο Η βεβαιότητα όπως […]

Λευκόστολος, ψηλός, ξανθὸς μὲ γεννειάδα, βρωμοῦσε κι ἔζεχνε χειμώνα καλοκαίρι στὰ σκουπίδια. Τὸν λέγαν Γόη, βιομηχάνου λέγαν μοῦλος, ὄχι ἁπλῶς γιατὶ ξεχώριζε μέσα στὴ βρώμα, ἀλλὰ γιατί μαγνήτιζε μὲ τὴν ξανθή του βρώμα — τότε,  δὲν εἶχε ἄστεγους ἀκόμα. Ζοῦσε μὲς στὰ σκουπίδια κι ἔτρωγε σκουπίδια.   Φαινόταν σὰν ἕνας […]

Ποιος είμαι; πού προχωρώ; δεν έχει μέλλον το μέλλον δεν έχει παρελθόν το από καταβολής όλα είναι στρόβιλος νεκρωμένων στιγμών χωρίς άλλη προοπτική εκτός απ’ αυτό το μικρό ποίημα εκτός απ’ αυτή την πορφυρή ανεμώνα στο βράχο του Γολγοθά που κανένα Ευαγγέλιο ποτέ δεν κατέγραψε κι ας ήταν λεκές από […]

Περισσότερο κι από τον κορονοϊό σκοτώνει η μετριοκρατία. Περισσότερο κι από την χολέρα σκοτώνει η αναξιοκρατία. Περισσότερο κι από την πανούκλα σκοτώνει φθόνος τρανός για το έχει του άλλου… Προτιμάμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα αντί να φροντίσουμε εμείς τη δική μας. “Να ήτανε η ζήλεια ψώρα θα είχε […]

Σκέψου λιγάκι πὼς ἂν ἤτανε στείρα ἡ μητέρα τοῦ Χίτλερ τὸ ἡμερολόγιο τῆς Ἄννας Φρὰνκ θὰ ἦταν ζωγραφισμένο μὲ καρδοῦλες ρὸζ καὶ οἱ μιμόζες στὶς γειτονιὲς τοῦ Ἄουσβιτς δὲν θὰ διατηροῦσαν μνῆμες ἀπὸ τῶν κρεματόριων τὶς ὀσμές. Καὶ  σκέψου ἀκόμα πὼς ἂν δὲν εἶχε διάθεση ὁ πατέρας τοῦ Μπετόβεν τὴ […]