Daily Archives: 28 March 2020

Χωριό μου με τη βρύση σου στέρνα με τη βοή σου δάσος μου μυστικό κι o Ουρανός- ρίζωμα βράχου, ακίνητος. Δυο μάτια σκοτεινά στο φρύδι καρφωμένα της Ανατολής και δυο καμένα δάχτυλα κρατούν ξανά τα σύμβολα. Θυμώνουν ξεραμένα λαρύγγια στο ισοκράτημα αρχαίων ύμνων Τί τα φορτώσατε; τους στίχους, το μέλος […]

Οι κουτσουπιές και οι πασχαλιές σύντομα θα ανθίσουν και το ‘γλυκύ μου έαρ’ θα ψάλλουμε γι’αυτούς που χάνουμε τούτη την άνοιξη του δύο χιλιάδες είκοσι. Ενώ η φύση ασθενεί ευχαριστώ τους φόβους μας για τις ελπίδες που γεννούν.

Θα σας πω τις τελευταίες εφτά μέρες της ζωής μου Υπάρχει νεκρός μπροστά μου. Ωραία, να τον προσπεράσεις Η καρδιά Ξέρεις ότι ποτέ δεν απαντώ στο τηλέφωνο Η Νέα Υόρκη την νύχτα. Η ίδια από ψηλά Η έλλειψη βαρύτητας σκοτώνει. Τώρα μόνο πετάω Η Ουγκάντα σε ψύχος Το παγοδρόμιο μια […]

Χτυπούσαν έντονα την πόρτα κι εγώ ματαίως ρωτούσα ποιος Τις αλυσίδες λύνω πάω να ανοίξω Σωστά το υπέθεσα Ήμουν εγώ Μ’ έσπρωχνα μ’ έσπρωχνα να μπω Μην μπείτε είπα αυτή η πόρτα είναι μόνο είσοδος (Εν ξένη γη)

Απανθρωπιές και τραγωδίες δεν μου είναι άγνωστες. Δια πυρός και σιδήρου τις έζησα. Αν με ψάξεις θα βρεις τα βαθιά τους σημάδια. Σκοτάδια, καταχνιές και θλίψεις τα κουβαλάω στις αποσκευές μου. Έχω πιστοποιητικά, συστατικές επιστολές για δοκιμασίες που άντεξα. Παίρνω, λοιπόν, το δικαίωμα να στραφώ και να βιώσω τα φωτεινά […]

Β΄, 2. Επορθμεύθη νεκροβαρής άκατος. ΚΡΙΝΑΓΟΡΑΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ Πώς να σε ονομάσω συνταξιδιώτη Πουλί διαβατάρικο σαυράδα που λιάζεται Όπως και να σε πω γυρεύεις στοργή όταν η καρδιά σου ανοίγει τριαντάφυλλο και ψιχαλίζει ασημένια η μουσική «‒Πες μου πού κρύβονται τα χρόνια μας Πες μου πού κρύβονται» Ολονυχτίς νανουρίζω τον […]

Έργο Άφθαστης τέχνης Λεπτοδουλεμένο (Εξωσκελετός Με σμαραγδένιο θώρακα αδιαπέραστο Πλήρης εξάρτυση Εξοπλισμός πανάκριβος: Όραση υψηλής ανάλυσης Χιλιάδων μεγαπίξελ Κεραίες αισθητήρες ακριβείας Δαγκάνες φοβερές Φόδρα φτερών πολύτιμη, μεταξωτή) Τέλειο Πάνοπλο Για τον αγώνα της μιας μέρας Τσακισμένο Στο ράμφος του χελιδονιού. (Από το ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΦΥΛΛΑ, Κέδρος, 2007)

Στους δρόμους μιας χαμένης πόλης περιπλανήθηκα μιας πόλης δίχως όνομα οι άνθρωποι όλοι ίδιοι κι απαράλλαχτοι δεν μιλούσαν καθόλου για τα ουσιώδη είχαν ένα Η στο στήθος έπαιρναν εντολές από τις μαύρες οθόνες που ήταν παντού ήταν πειθήνιοι δεν χωρούσε αντίρρηση στα θέσφατα των ιερέων μια πόλη φαντασμάτων μια πόλη […]