Οι κουτσουπιές και οι πασχαλιές
σύντομα θα ανθίσουν
και το ‘γλυκύ μου έαρ’ θα ψάλλουμε
γι’αυτούς που χάνουμε
τούτη την άνοιξη του δύο χιλιάδες είκοσι.
Ενώ η φύση ασθενεί
ευχαριστώ τους φόβους μας
για τις ελπίδες που γεννούν.
Share:
You may also like
Μέσα στην αγκαλιά της δικής σας μνήμηςμεγάλωσακι όλο το σώμα τάχθηκε στον αγώνα της λευτεριάςΜάχες μ’ οχθρούς ολόγυρανα θέλουν ν ´αρπάξουν το […]
Ο Κύβος ερίφθη, Πωλείται Τέσσερις μπήκανε με κούτες ανά χείρας Ταινίες και χαρτιά, κόλλαγαν τα σπλάχνα 35 χρόνων Ο γερανός ανεβοκατέβαινε τελείωσαν […]
Λευκόστολος, ψηλός, ξανθὸς μὲ γεννειάδα, βρωμοῦσε κι ἔζεχνε χειμώνα καλοκαίρι στὰ σκουπίδια. Τὸν λέγαν Γόη, βιομηχάνου λέγαν μοῦλος, ὄχι ἁπλῶς γιατὶ ξεχώριζε […]
Στον τοίχο ζωντανεύουν εικόνες τού ευσεβέστατου αδελφού ημών Ιερωνύμου Μπος, μέλους τής Αδελφότητος τής Παναγίας των θαυμάτων. Σινδόνα θεάτρου σκιών, τσιγάρα, καιόμενη […]