Ξεδοντιασμένοι
σε χρόνους μοχθηρούς τρεφόμασταν
με πτώματα ονείρων
Βρυκόλακες
οι Ατρείδες εν χορώ
απασφαλίζουν
την ταφόπλακα
Σήμανε πόλεμος
γι’ αντάρτη ουρανό
για μνήμες Παρθενώνα
Συνοδοιπόροι σκυθρωποί
έστησαν χαρακώματα
κι οι Οσμανίδες λούφαξαν
στις φρυγικές ακτές
Τρίζουν τα δόντια των νεκρών
βαθιά στο χώμα
Τρέμουν μην επαναληφθεί σαν φάρσα
η ιστορία