Μήνα παρθένου χρυσά μαλλιάΚορίτσι άνοιξηΝ’ανεμίζουν αρώματα γεύσειςΚορίτσι ρόδο ήταν στήθος ανάλαφρουΛευκού πηλού από αθωότηταΚαμωμένου και σάρκαΚορόμηλου κι ένας αετός τρυπωμένοςΣτα σπλάχνα της […]

Λοιπόν, σὰν ὑάκινθος λυγίζω ἀπὸ τὸ βάροςτῆς προσμονῆς σουκαθὼς ὁ ἥλιος γέρνει τὸ ἀπόβραδοκαὶ μιὰ ἀχτίδα λάμψηςπεριέρχεται κατ’ εὐθεῖαν στὴν κατοχή μου […]