ΞΑΠΛΩΝΩ ΣΤΟ ΓΡΑΣΙΔΙ
κι επεκτείνω με τα μάτια μου το σύμπαν
Επεκτείνω τα σύννεφα, τις σκιές, την υγρή σιωπή της λίμνης
Τα πουλιά παίζουν πιάνο στα πλήκτρα των δέντρων
Ο άνεμος διασχίζει την επιφάνεια των πραγμάτων
γυρίζει με ταχύτητα τον άτλαντα κι οι χώρες παίρνουν δρόμο
κι ο κόσμος γυρίζει σ’ ένα ρόλλερ κόστερ
κραυγάζοντας
Θέλω να γράψω την ύπαρξή μου στο περιθώριο
αυτού του κόσμου
προτού η αυγή αλλάξει δέρμα και γίνει φίδι
Να υπογράψω την καταδίκη μου
γι’ αυτά που δεν πρόλαβα να κάνω
προτού τα μαλλιά μου διασταυρωθούν με μιας γριάς
Θέλω να φάω ψωμί ζυμωμένο με σκοτάδι
λίγα γκρίζα σύννεφα κι εύθραυστες στιγμές
Ψημένο στο φούρνο μικροκυμάτων
γρήγορα και ανθυγιεινά
Ψωμί για γερά στομάχια
που αντέχουν τα γυμνά τοιχώματα
της εποχής μας
photo credit: pstenzel71 Frozen Green via photopin (license)
