Εγώ που σπούδασα τη θάλασσα μέχρι τη ψίχα των οστράκων το Κενό αλέθοντας στα δόντια το αψύ μέταλλο του γέλιου του το ερωτικό του δάγκωμα στον ώμο το χάδι το θανατερό Τώρα μιλώ στα αγέννητα παιδιά μου τα βήματά τους ανιχνεύω στα χνούδια της σιωπής απάτητη η βαμβακένια νύχτα Τα […]