Μαρίας Σκουρολιάκου

Στους κλώνους μιας τσιντόνιας αιμάτινο πουκάμισο κόκκινο βάφει του χιονιά το σάβανο. Σφυρίζει αγέρας στα ηφαίστεια των σπόρων. Σκάβει ουρανούς με ονόματα βαριά και την ελπίδα ταξιδεύει στις ανθρώπινες πλατείες να κυματίσει δάκρυ στης ψυχής την έρημο. Κι ας μπήγονται καρφιά στις λέξεις. Κι ας αναδεύονται στην τρύπα τους τα […]