Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου

Ξεδοντιασμένοισε χρόνους μοχθηρούς τρεφόμαστανμε πτώματα ονείρωνΒρυκόλακεςοι Ατρείδες εν χορώαπασφαλίζουντην ταφόπλακαΣήμανε πόλεμοςγι’ αντάρτη ουρανόγια μνήμες ΠαρθενώναΣυνοδοιπόροι σκυθρωποίέστησαν χαρακώματακι οι Οσμανίδες λούφαξανστις φρυγικές ακτές Τρίζουν τα δόντια των νεκρώνβαθιά στο χώμαΤρέμουν μην επαναληφθεί σαν φάρσαη ιστορία